|
یک سال از اسارتمان در کمپ 6 رمادیه 1 می گذشت که باخبر شدیم یک نفر از، گروهک منافقین به نام ابریشمچی وارد اردوگاه شده است و قصد سخنرانی دارد این واقعه مصادف بود با هفتمین روز رحلت امام (ره)، البته همه برادران آمادگی لازم را برای مقابله با تبلیغات این گروهک خائن داشتند و همین که صدای ناموزون او را شنیدند، با ایجاد سر و صدا و هو کشیدن و شعارهائی، از قبیل مرگ بر منافق، مرگ بر آمریکا و خامنه ای حمایتت می کنیم، مجال صحبت را به وی ندادند. به راستی که چه شوری داشت. انگار راه پیمایی، داخل ایران بود و فقط پلاکارت کم داشتند خلاصه برادران در آن محوطه کوچک با مشت های گره کرده شعار می دادند و با پرتاب سنگ نیز بلندگوها را از کار انداختند. جالب اینجاست که آنجا سه قاطع داشت که تماس با آنها مشکل بود. اما برادران آن قاطع ها به محض اینکه صدای ما را شنیدند با سر دادن شعار باعث دلگرمی و جسارت بیشتر ما شدند. عراقی ها یکّه خورده بودند، فرمانده آنها، خواهش و تمنّا می کرد که آرام باشیم، بچه ها نیز در پاسخ، خواسته خود را مبنی بر رفتن منافقین عنوان کردند در صورت پذیرش این شرط به داخل اردوگاه ها باز گردند، همین شد که آنها به سرعت اردوگاه را ترک کردند، ولی با چه حقارتی. وقتی می خواستند بروند هنوز بچه ها در محوطه بودند و با سنگ و دمپائی و عصاء آنها را بدرقه می کردند!! بهمن مهروز |
||||
|
|
||||
