امجروحی که در عقب "تویوتا" قرارداشت را به پست امداد" لشکر امام حسین (ع)" آوردند.
یکی از پاهایش قطع شده است و به پوستی بند بود، در عین حال روده هایش نیز از شکم بیرون ریخته بود و خودش با دو دست روده هایش را گرفته بود و نظاره می کرد. شگفت تر اینکه هیچ وقت اعتراض و ابراز ناراحتی از سوی این رزمنده دیده و شنیده نشد، این نشان از اوج ایثارگری و از خودگذشتگی او و شناخت راه و هدف مقدسی بود که در آن قدم گذاشته بود. خدمت به این عزیزان خستگی را بی معنا می کرد.
