loader-img-2
loader-img-2

هید علی پیری

http://www.jelveisar.ir/image/shahidtemp/JK4_06.jpg



استان آذربایجان شرقی > شهرستان مرند

زندگینامه

طلبة شهید: علی پیری شهریور ماه 1348 در دامنه های سر سبز کوه های سترگ آذربایجان، حضورش در جهان خاکی را جشن گرفت. به یمن قداست نام حیدر کرار، «علی» نام گرفت و عشق خانوادة «پیری» را به امام هُمام بیش از پیش عیان کرد. به هفت سالگی راهی مدرسه شد و همچون دیگر کودکان مشق علم و ادب کرد و صفحة سفید ادل به الفبای معرفت رنگین نمود. تحصیل ابتدایی را که به پایان می برد، ندای سبز آزادی را که به خون هزاران شهید راه فضیلت سرخ بود شنید و او نیز از پیمانة بادة امام خمینی (رحمةالله علیه) مست شد. پس از دوران ابتدایی، راهی غیر از حوزه را برنگزید و به صف مخلصین درگاه الهی روی آورد. هدفش جاه و مقام نبود و در پی پول به دنیای فانی ننگریست. علی نوجوان با وجود سن کم، از همان روزهای آغازین تحصیل در مدرسه صاحب الزمان (عجل الله تعالی فرجه) مرند در پی معنویت و تهذیب نفس بود. شب هنگام سر از بالین نرم بر می داشت و بر سجادة اخلاص بندگی می کرد. حوزه و میدان رزم و جهاد، اوراق دیگری از زندگی این جوان دل آور آذربایجانی را مزین نمود. او که از ابتدای جنگ در پایگاه محل زندگی، پایگاه شهید آقازاده در جمع آوری کمک های نقدی و غیرنقدی مردم به جبهه ها سعی فراوان داشت، اینک خود می خواست تا به آموخته های یک سال تحصیل در حوزه، جامه عمل بپوشاند. سن کم او همیشه مانعی بزرگ برای رسیدن به آرزوی دیرین بود. شهید پیری یک سال را نیز در قم و در جوار بی بی دو عالم فاطمة معصومه (سلام الله علیها) به تحصیل مشغول گشت و بر اندوخته های معنوی خویش افزود. سرانجام توفیق رفیق گشت و در فروردین ماه سال 65 اذن اعزام به میدان را از پدر و مادر گرفت. دورة آموزش نظامی را در تبریز فرا گرفت و آمادة اعزام گشت. ولی گویی خود نیز از سرنوشت زیبای خویش آگاه بود و مشتاقانه بسوی میدان می رفت. از همگان حلالیت طلبید و به جبهة جنوب رفت. آنقدر نزد بارگه دوست ارج و قرب داشت که در اولین حضور، سرانجامی جاودانه یافت. او در درگیری پیرانشهر، با اصابت گلوله ای به سر، پرپر گشت و روح پاک خویش را در آسمان سرخ آن دیار پرواز داد. بیست و هشتم تیرماه 1365 سالروز شهادت این نوجوان دلیر مرندی است که خون سرخ ریخته اش، بهار آزادی امروز ماست. پیکر پاک شهید پیری پس از بازگشت به مرند با شکوه هر چه تمام در خاک پاک باغ رضوان به خاک سپرده شد. «روحش شاد و راهش پررهرو باد


 

 


 

استان آذربایجان شرقی > شهرستان مرند

وصیت
نامه
«طلبة شهید: علی پیری»
«ربنا افرغ علینا صبرا و ثبت اقدامنا و انصرنا علی القوم
الکافرین» (بقره/250) با درود فراوان به رهبر کبیر انقلاب و رزمندگان پرتوان و شهیدان گلگون
کفن و معلولین و مجروحین و اسرای مقاوم ایران. سلام به شما خانواده گرامی، پدر و مادر گرامی! در هر کجا و در هر مکانی
که نماز می خوانید بعد از تمام شدن نماز، برایم دعا کنید تا به آرزویم برسم.
پدر و مادر و برادر و خواهر گرامی! برگشتن من امکان
ندارد، یا دیدار در کربلا باید باشد و یا من در راه آزادی کربلا به شهادت می رسم.
مادر جان! خیال نکن من در بیابان زجر می کشم، خیر؛ من در
اینجا درس شهامت و شهادت را یاد می گیرم، آری اینجا پیکار و ایثارگری رزمندگان
کفر ستیز اسلام آدم را طوری دیگر می سازد. پدرجان! حالا خداوند و امام زمان می خواهند
تا من به رزمندگان اسلام کمک بکنم. مادرجان! می دانم وقتی که نامه را برایت می خوانند،
گریه می کنید ولی مادر به یاد مادران شهید و مفقودین و اسرا باشید و آنها را به
یاد بینداز و برای من گریه نکن، مگر خون من سرخ تر از خون شهدای اسلام است.
اول و آخر حرف من شهادت در راه خدا و دین خدا و رسول خدا
و در راه آزادی ایران و کربلا است؛ مادر و پدر گرامی ام؛ من جبهه را تازه شناخته ام،
برگشت من ممکن نیست:«یا فتح کربلا یا شهادت.» «والسلام.» استان: آذربایجان
شرقی شهرستان: مرند تولد: 6/1348 شهادت: 28/4/1365- پیرانشهر
اولین کسی باشید که دیدگاهی برای" علی پیری " می نویسد