طلبه شهید: کریم منصوری در سال 1343 در روستای قره قشلاق از توابع شهرستان بناب در خانواده ای
کشاورز و مذهبی چشم به مظاهر زندگی گشود. سالهای کودکی را در حال و هوای
زادگاهش به سرآورد. در سال 1352 به همراه خانواده به شهرستان بناب هجرت
کرد. تنگدستی خانواده و سختی زندگی که مولود حکومت غاصبانه دربار ستم شاهی
بود سبب شد تا او برای کمک به خانواده، روزها مشغول قالی بافی و شبها مشغول
تحصیل شود «تا سوم راهنمایی» مدتها با دستهای کوچک و روح حساسش به تلاش
معاش گره بر پود و تار می زد تا شاید با قامت کودکانه اش بتواند باری از
شانه پدر بردارد. با شروع مبارزات انقلاب اسلامی مثل سایر مبارزین انقلاب،
خود را با شرکت در تظاهرات و راهپیماییها قرار داد و شبها در مسجد محل در
جلسات قرآن، اخلاق و مسایل سیاسی که از طرف انقلابیون مبارز برگزار می شد
شرکت فعال داشت. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در مناسبت ها (نماز جمعه،
جماعت و دعای کمیل) خلاصه هر نوع حضور مردمی که لازم بود شرکت فعال داشت تا
اینکه حال و هوای مذهبی خانواده، تشویق پدر و تربیت دینی او، سبب پیوستنش
به جامعه روحانیت شد در مدرسه علمیه ولی عصر-عجل الله تعالی فرجه الشریف-
بناب تا سطح 1 را گذراند. ؟؟؟ متقی، بردبار، پرتلاش و مبارزی پرشور و
هوشیار بود که در خلوت حجره به راز و نیاز با محبوب خود مشغول بود و تمنای
وصال دوست را در شبهای حجره و درس از مولای خود می کرد. با آغاز جنگ تحمیلی
دیگر بی قراریش برای پیوستن به جبهه ها آشکار بود. نمی توانست در راز
صحنه های مبارزه زندگی کند. به این قرار به آموختن فنون نظامی پرداخت. وقتی
آمادگی لازم را یافت به سوی سنگرهای جهاد رهسپار شد و به عنوان طلبه ای
مبلغ و مبارزه با دشمن به مبارزه پرداخت و در یک یورش دلیرانه، سینه پر از
شوق به شهادت او، پذیرای گلوله ها و ترکش های دشمن شد. تا اینکه در تاریخ
26/12/63 در جزیره مجنون، قامت استوارش کمانی گشت و ستون زندگی اش در هم
شکست و در جویبار خون خویش وضوی عشق گرفت و بر محراب شهادت به نمازی
جاودانه برخاست و در صحرای عشاق الهی مفقودالاثر شد و بعد از مدت 10 سال در
سال 74 بر روی دستان مردم سلحشور و مبارز شهرستان بناب تشییع و در گلزار
شهدا در کنار همسنگران خود به خاک سپرده شد.
«یاد و نامش پر رهرو باد»
اطلاعات اندک
نویسنده: محمد صالح انصاری
تاریخ: 24/7/86
