ابوالقاسم
حسن نژاد در 27 مهر 1345 در یک خانواده ی مذهبی در شهر نور به دنیا آمد.
از دوران نوجوانی، انقلاب و ماهیت اش را باور کرده و از همان سنین در
تظاهرات علیه رژیم شرکت داشت. کلاس دوم دبیرستان بود که تصمیم گرفت به حوزه
ی علمیه برود و به تحصیل علوم حوزوی بپردازد. ایشان 2 سال را در حوزه ی
علمیه ی امام جعفر صادق(ع) نور در محضر اساتید مختلف گذراند. پس از آن برای
ادامه ی تحصیل به قم عزیمت کرد.
همان روزهای اول هجرتش به قم بود که خبر شهادت برادرش کریم را به او دادند و
این عامل دیگری بود تا نسبت به انقلاب و آرمان اسلامی آن وفاداری بیشتری
از خود نشان دهد. اگرچه قبل از آن نیز به جبهه رفته بود، دوباره عزم رفتن
کرد و چند روزی بیشتر از اعزامش نگذشته بود که مجروح شد. سرانجام پس از
بارها حضور در مناطق مختلف در نوزدهم دی ماه 1365 در مراحل آغازین عملیات
کربلای 5 در سنّ 20 سالگی به شهادت رسید و خونش خاک شلمچه را گلگون کرد.
امروز
کمترین سستی و کاهلی نتیجه اش پایمال شدن خون هزاران شهید و به نتیجه
رسیدن همه ی توطئه های مستکبرین و ابرقدرت هاست که کمر به نابودی انقلاب
بسته و شاهرگ حیات خویش را در ید قدرتش می بینند و با تمام توان به مقابله
برخاسته اند.
در این موقعیت آن چه به نظر می رسد که لازم است قرار گرفتن در جریانات سیاسی و یکدیگر را آماج تهمت ها و غیبت ها قرار دادن است.
ما به جای این که فکر اصلاح خویش باشیم و از نصایح امام و وصیت شهدا جهت
اصلاح خودمان استفاده کنیم، به خود مبتلا شده ایم به عیب ها می پردازیم و
دشمن را فراموش کرده ایم.
