بسم الله الرحمن الرحیم«الذین آمنوا و هاجروا و جاهدوا فی سبیل الله باموالهم و انفسهم أعظم درجه عندالله و اولئک هم الفائزون* یبشّرهم ربّهم برحمه منه و رضوان و جنات لهم فیها نعیم مقیم* خالدین فیها أبداً إن الله عنده اجر عظیم» (توبه/22-20) خداوندا! تو خود شاهد باش غرضم از این وصیت نامه اولاً متنبّه شدن خودم است، لذا در اینجا به خون جمیع شهدا از صدر اسلام تاکنون به فرق شکافته علی اکبر-علیه السلام-، به گلوی پاره شده علی اصغر-علیه السلام-، به دست های بریده شدة عبّاس دلاور-علیه السلام-، به تن شریف و جسد چاک و سینه های سوراخ ابا عبدالله الحسین ـ علیه السلام ـ و شهدای هفده شهریور و به شهدای جمعه خونین مکّه مکرمه سوگند یاد می کنم که تا آخر عمرم- که امیدوارم به شهادت خاتمه یابد،- پایبند باشم و ثانیاً توفیق وظیفه نسبت به امام امت و دلاورمردان تاریخ پیدا کنم و ثالثاً سفارشی به امّت همیشه در صحنه داشته باشم. «السلام علیک یا رسول الله، السلام علیک یا امیر المؤمنین، السلام علیک یا فاطمه الزهرا السلام علیکما یا سبطی النبی الرحمه الحسن و الحسین و علی تسعه الذریه من ولد الحسین، السلام علیکم ایها الشهدا و رحمه الله و برکاته.» با سلام و درود بر امام امّت که به ما حیات نوین عطا فرمودند و با درود و سلام بر شهدای حق، از صدر اسلام تا کربلای ایران و درود و سلام بر خانواده های محترم شهدا و با سلام بر خانواده های مفقود الاثر و اسیران آزاد از هوای نفس و با سلام بر شما مردم حزب الله و همیشه در صحنه و با درود بر پدر، مادر، برادران و خواهران و تمامی بستگانم، چند کلامی به عنوان وصیت نامه می نویسم، امید است با عمل به دستورات الهی دل را زینت و در جایگاه خاص الهی قرار بدهیم و بتوانیم در بندگی او موفّق بوده و به دور از هرگونه آلودگی باشیم. برادر و خواهر! وصیتم را برگیرید، گوشه ای خلوت بروید و لحظه ای به این جملات فکر کنید و جوابش را پیدا کنید: که هدف از خلقت جهان و انسان چیست؟ من کجا بوده ام و در کجا هستم و به کجا خواهم رفت و چه باید ببرم؟ درمانده ام چه باید بکنم، تنبلی یا بی بند و باری و یا تحرک و احساس مسئولیت و اگر مسئولیت دارم چیست؟ آری برادرم و خواهرم، اگر به این سؤال ها و امثال آنها اندیشیدیم، در زندگی و مرگ موفّق خواهیم بود و مورد رحمت الهی خواهیم بود. چرا که مولی الموحدین چنین وعده ای را به پیروان خود داده است. حال این عبد عاصی پروردگار جلّ و علا می گوید که اگر راه صفا و مردانگی، زندگی و عشق، بندگی و خاک ساری[را می خواهید و[ سروری به کائنات را طالب هستید، خود را به این امواج دشمن شکن و عشّاق الهی تحت فرماندهی روح خدا، خمینی ملحق کنید چرا که او نزد خدا مقامی والا دارد، و نعم العبد الخمینی، در عرش الهی امروزه طنین انداز شده است و این را بدانید با رهبر محشور شدن امری است حتمی و اگر می خواهید پشت سر این بزرگ مرد، فرزند حسین (علیه السلام) باشید، باید هم اکنون پیرو واقعی او شوید. ای کاش در دم آخر که به زمین می افتم؛ رهبرم، سرورم، روح خدا در آنجا حاضر می بود تا من از او رضایت می طلبیدم، ولی عیبی ندارد، چرا که [در هنگام شهادت نزد[ مولا و رهبرم حسین-علیه السلام- از او رضایت خواهم طلبید.« خداوندا! اعمالمان را مورد رضایت خود و عبد صالحت قرار بده» سعی کنید با امام به بهشت برین در آیید و مشمول آیه «وامتازوا الیوم أیها المجرمون» شوید (یس/59) و این حاصل نمی شود مگر به پیروی صحیح از آن حضرت؛ چرا به بعضی افراد که گفته می شود حکم امام امت، [فریضه است] پشت سر می اندازند و به آن عمل نمی کنند؟ چرا بعضی ها باید نسبت به وجود با برکت او [بی اعتنا] باشند؟! مگر آنها از خدا نمی ترسند و نمی دانند که روزی باید جواب بدهند که با ولی و بنده خدا چه کرده اند!! مگر نمی دانید که گروهی از افراد که به جهنّم می روند به واسطه عدم پیروی از ولی خداست؟ لذا امیدوارم کسانی که به این وجود شریف کم اهمیت یا بی اهمیت بوده اند، توجه کنند که خداوند توبه پذیری مهربان است. مطلب دیگری که باید عرض کنم؛ ادامه این راه است که امری لازم و حیاتی است برای استمرار انقلاب و حفظ خون شهیدان. لذا در مورد خودم می گویم که من عزادار نمی خواهم، چرا که در زمان حیاتم دائماً برای خود عزاداری کرده ام، بلکه من و هر کسی دیگر که در این راه به خون خود می غلتد، یاور می طلبد که سلاح را برگیرد و به قلب کفر نشانه رود و ام الفساد را لعن کند چرا که حسین(علیه السلام) چنین فرموده اند. برادران و خواهران! در زندگی از گناه دور شوید، دائما به درگاه الهی توبه و راز و نیاز کنید، از انجام عبادت های خاص استقبال کنید و دو اصل را یعنی انجام اوامر الهی و ترک مناهی را سرلوحه خود قرار دهید. به دعاهای کمیل، توسّل، سمات، ندبه، زیارت عاشورا و دعای عهد امام زمان-عجل الله تعالی فرجه- اهمیت دهید، ارتباط خود را با مولا امام زمان-عجل الله تعالی فرجه- زیاد کنید که سعادت و خوشبختی در همین راه است. اگر سعادت می خواهید، اگر زندگی خوش و راحت می خواهید، به اسلام و سایه عرش الهی پناه برید، با خدا باشید، همه جا خدا را ناظر ببینید و تقوای الهی را رعایت کنید که به حقّ با خدا بودن هنر است نه از خدا بریدن. قرآن را بخوانید و حتّی المقدور حفظ نمایید و از دست شیاطین به دور نگه دارید، مواظب اعضا و جوارح، بالاخص زبان، چشم و قلب خود باشید و بدانید که زبان جسمی کوچک است، امّا گناهانی خیلی بزرگ مرتکب می شود و چشم، دریچه هوای نفس است، قلب اگر سیاه بشود، شقاوت بار و اگر روشن بماند محل نزول انوار قدسیه خواهد بود. در تمامی امور زندگیتان حساب رسی دقیق باشید، همان طوری که یک تاجر در مال التّجارة خود حساب می کند، میزان و معیارها هم باید قوانین اسلامی باشد، خصوصاً در امر به معروف و نهی از منکر خیلی مواظب باشید، حتی در چهرة خود قبل از امر به معروف و نهی از منکر کمی دقت کنید، در اعمال گذشته تان فکر کنید وبعد اقدام نمایید، چرا که این برای متنبه شدن، نفس خودت مناسب تر است. امّا مطلب دیگر از شما امّت فداکار بالاخص جوانان می خواهم که به سوی جبهه ها بشتابید که به قول یکی از شهدا: «خون شهیدان راه کربلا را هموار کرده است و فتح کربلا نزدیک است» و شما این جنگ سرنوشت ساز را -که خود از الطاف الهی است- به نحو آبرومندانه ای برای اسلام و مسلمین به پایان ببرید که خشنودی خدا و رسولش و شهدای این جنگ در همین است و مبادا زیر بار صلح ناجوانمردانه برویم که به قول مولی المتقین علی بن ابی طالب (علیه السلام) با دست خود ذلّت و خواری را برای خود خریده اید. سخنی چند به بعضی از افراد که به واسطة خون شهیدان، به جایی رسیده اند، امّا هم اکنون بی اهمیّت به شهدا شده اند، بگویم که شما برگردید به دامن گرم و پر محبّت اسلام و مسلمین و از شهدا معذرت خواهی کنید، چرا بعضی افراد اداری که در آخرین لحظات، شخصی به حضورشان می رسد؛ حاضر به رسیدگی به کار او نمی شوند و او را در بلاتکلیفی می گذراند و حال آن که کار آنها را می توانستند با چند دقیقه حل کنند! دیگر این که از باندبازی و دسته گرایی پرهیز کنید و مسائل را روی اشخاص حساب کنید، شما برای هر کسی که کار می کنید روی همان شخص حساب کنید، اگر برای خدا کار می کنید، پس چه کار به فلان شخص دارید و اگر برای غیر خدا کار می کنید که حساب آن جدا است. کلامی هم برای آنان که یا از روی نادانی و جهل و یا از روی عناد و کینه با اهداف انقلاب و افراد انقلابی از سرناسازگاری وارد می شوند، بگویم که هم در آیات کریمه قرآن و هم در روایات بیان شده که خداوند دینش را به دست مردان مؤمنی -که در بعضی موارد صریحاً بیان شده (مردان مؤمن ایرانی)- حفظ نموده و به تمامی جهان ابلاغ خواهد کرد و این را حتماً عملی خواهند فرمود و لو اینکه گروه کافر و مشرک را خوش نیاید، لذا من به شما می گویم مخالفت با حرکت های اسلام خواهی همه مسلمین جهان، بالاخص دلاورمردان خطّة پاک ایران، مخالفت با اراده حتمی الهی است و این هم محکوم به شکست و رسوایی است، لذا باز هم تاکید می کنم سوء استفاده از خون شهدا نکنید که عاقبت بدی را دنبال دارد، تویی که تاکنون برای اسلام خاری، در پایت فرو نرفته و هیچ گونه کمک مادی به جنگ و جبهه نکرده ای، چرا دم از اسلام و صلح طلبی می زنی؟! چرا از خون شهدای مظلوم سوء استفاده می کنی؟! چرا در این موقعیت حسّاس گوشه نشینی را اختیار کرده ای؟ چرا که اگر شخصی به اسلام و قرآن پناه می آورد و از گذشتة بدش پشیمان شده، او را با اسلوبی اشتباه از راه به در می کنی؟ والله تمام اینها سؤال خواهد شد. بترسید از [روز قیامت] آن روزی که باید در پنجاه ایستگاه توقف نمایید و در هر ایستگاه هزار سال باید توقف کرد و به سؤالات جواب قانع کننده داد، پس از خشم خدا با توبه و استغفار به رحمت پروردگار پناهنده شوید که خداوند غفور است و مهربان. در خاتمه بار دیگر عرضه می دارم، بارخدایا! تو را شکر می کنم که به من توفیق طلبه شدن و سربازی امام زمان-عجل الله تعالی فرجه- عطا کردی. اگر چه سرباز خوبی نبودم، امّا همین که توانستم چند مدتی را در میان سربازان آقا امام زمان-عجل الله تعالی فرجه- باشم از افتخارات من است و از کسانی که دارای حافظة خوب و سلیقة عالی می باشند، تقاضای مصرّانه دارم با پیوستن به سربازان امام مهدی –عجل الله تعالی فرجه- در حوزه، مذهب و فقه جعفری را از غربت و مظلومیت در آورند و با تفقّه در دین و فقیه شدن هم مردم را و هم خود را به سرچشمة وحی متّصل نمایند و از فیوضات الهی بهره مند گردند. امّا شما ای پدر و مادر عزیزم! از شما که به حق زحمات زیادی را برای من متحمل شده اید، معذرت خواهی می کنم و از شما حلالیت می طلبم. از برادران و خواهرانم و کلیّه دوستان و آشنایانم حلالیت می طلبم و از خواهرانم می خواهم که حجاب اسلامی را رعایت کنند که سنگر آنها حجاب است و در صورت امکان می خواهم یکی از برادرانم طلبه شود و راه مرا ادامه دهد. ضمناً سفارشاتی به برادران طلبه داشتم که در نوار به صورت شفاهی و در وصیت نامة قبل، کتبی عنوان نمودم، در مراسم من روضه حضرت زهرا-سلام الله علیها- و امام حسین -علیه السلام- را بخوانید و نوحه خوانی و سینه زنی کنید. والسلام علی رضا ایرانپور

نام و نام خانوادگی : شماره موبایل :

کد امنیتی :

دیدگاه شما :

ارسال دیدگاه

اولین کسی باشید که دیدگاهی برای" علی رضا ایرانپور " می نویسد