وصیت نامه غلامرضا پیمانی «»
و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل ا....
امواتاً بل احیاء عند ربهم یرزقون
من بعنوان یک فرد به حکم شرعی و دینی که
داشتم قدم در این راه گذاشتم و خداوند بزرگ را شکر می کنم که چنین سعادتی را نصیب
من کرد و چنین رهبری برایم قرار داد که ذره ای نور ایمان را در من روشن نمود تا
خود و خدای خویش را بشناسم .
اکنون من در میان شما نیستم ولی صدای مرا بگوش
این منافقان کوردل و دشمنان اسلام برسانید که ما پیروزیم .
من با باری از گناه به سوی تو آمدم
خداوندا مرا ببخش از غیبت هائی که کردم ، از تهمت ها .
خدایا مرا ببخش که خود را در این دانشگاه معنویت
نتوانستم کامل تر خالص کنم .
خداوندا مرا ببخش که هر گاه سخن می گفتم
شنونده را نادان و خود را عالم می پنداشتم .
پدر و مادر عزیزم می دانم که مرگ من باعث
ناراحتی شما می شود ولی چه کنم که اسلام در خطر است . اگر ما در جنگ شرکت نکنیم و
به امام عزیزمان پشت کنیم ، باعث نابودی اسلام و انقلاب اسلامیمان می شویم و در
سرای آخرت در صف دوزخیان قرار می گیریم .خواهران حجاب خود را رعایت کنید که فردای
قیامت بایستی جواب دهید و مواظب رفتار خود باشید که خدا همیشه شما را می بیند و
هیچگاه آخرت را به دنیا نفروشید چرا که دنیا محل گذر است .
امیدوارم تمامی عزیزان مرا ببخشند پدر و مادر عزیزم ،
انشاءالله که مرا ببخشید که نتوانستم زحمت های شما را جبران کنم .
اما انشاءالله که با قطره ای از خونم
بتوانم ذره ای برای اسلام کار کرده باشم .
شعار همیشه یادتان نرود خدایا خدایا تا
انقلاب مهدی حتی کنار مهدی خمینی را نگهدار .
غلامرضا پیمانی
