وصیت
نامه ی سید یوسف تقی حسینی «»
بسم
الله الرحمن الرحیم
من طلبنی وجدنی ومن وجدنی عرفنی ومن عرفنی احبنی ومن احبنی
عشقنی ومن عشقنی ،عشقته ومن عشقته قتلته
ومن قتلته فعلی دیته ومن علی دیته فانا مادیته :ترجمه :آنکس که مرا طلب کند می
یابد وآنکس که مرا یافت می شناسد وآنکس که مرا شناخت ، دوستم می دارد ،آنکس که
دوستم داشت به من عشق می ورزد ، آنکس که به من عشق ورزید من نیز به او عشق ورزیدم
، آنکس که به او عشق ورزیدم ، می کشم او را وآن کس که من بکشم خونبهایش بر من واجب
است وآ نکس که خونبها یش بر من واجب است
پس من خود خونبهایش هستم ******
با دورد وسلام بر امام زمان ونا یب بر حقش امام عزیز روحی
لهو الفدای وبا سلام بر امت شهید پرور ایران وبا سلام به خانواده های شهدا که بقول
امام عزیزمان این خانواده ها چشم وچراغ این ملت هستند وبا سلامی از ته دل به
رزمندگان راه حق وحقیقت که براستی سربازان امام زمان هستند .
با سپاس وسلام ودورد فراوان بر شهیدان گلگون کفن که به حق با
نثار جان وخون سرخ مبارک ومطهر شان درخت پر بار اسلام را آبیاری کرده وراه مظلومه
ی امام حسین (ع)را دوباره زنده در تاریخ زنده و ثبت نموده اند .
این وصیت نامه را در موقعی می نوشتم که از شوق رفتن در راه
پاک ومقدس الهی وقدم گذاشتن در آن زبانم بند آمده ونمی توانم چیزی بنویسم ومقام این
راه را آن طور که هست بیان کنم من که امروز عازم نبرد هستم هیچگونه وحشت ونگرانی
در وجودم احساس نمی کنم ، بلکه خیلی خوشحال ومسرورم که توانسته ام این آگاهی را به
یاری الله کسب کنم و بتوانم به فرمان امام عزیز لبیک گویم وبتوانم بفهمم فرمان
امام عزیز بلادرنگ اجرا شدنی است وبا خوشحالی ورضایت کامل مجری آن هستم ومرگ
وشهادت که به حقیقت تولد من است در خودم احساس می کنم واین مرگ شیرین را از عسل بر
خود گواراتر می دانم واکنون که عازم جبهه هستم شهادت را کاملا"در وجودم لمس
می کنم وذره ای تردید بر من مستولی نیست ای ملت ایران هیمشه پیرو خط سرخ وخونین
رهبر عزیزمان امام خمینی باشید (صلوات) همیشه گوش به فرمایشات ایشان باشید و
نگذارید دشمنان خارجی وداخلی در این مملکت
مقدس وتطهیر شده با خون فرزندان این ملت نفوذ کرده ویا خدای نا کرده بتوانند بر
این کشور پاک ومقدس که مظهر عاشقان الله است خللی وارد کنند .(1)
امام می فر ماید :من خدمتگذار شما هستم پس ما چه هستیم ؟ شما
را به خدا قسم می دهم که از راه امام خارج نشوید وپای امام را محکم بگیرید .
(ادامه
دهنده راه شهدا باشید تابتوانید سر بلند وپیروز در این دنیا زندگی ودر آخرت رو
سفید وخندان باشید ).
واز مرگ نهراسید زیرا همه ی ما رفتنی هستیم وچه بهتر از
مرگی که در راه خدا باشد . ای مردم مسلمان ایران مبادا از مرگ بترسید واجازه ی نفوذ
به دشمنان بدهید که رزمندگان ما با سلاح"الله اکبر" وذکر خدا بر لب وعشق
الله در قلب وسلاح در دست ، بر دشمنان اسلام یورش می برند ومرگ را بر زندگی ذلت
بار ترجیح می دهند وسعادتمندانه به لقای الله می پیوندند همه این را بدانند اگر که بدنم را قعطه قطعه کنند
وآنرا در دریاها بریزند باز هم قطعه های بدنم سر از بین امواج غران بر داشته ندای
لبیک یا امام را سر خواهند داد )واگر فیض شهادت نصیبم گشت آنانکه پیروخط سرخ
وخونین امام نیستند ومخالف این انقلاب واین نهضت اسلامی ومردمی هستند در تشییع
جنازه ی من حضور نیابند واگر شرکت کردند نزد پروردگارم شکایت خواهم کردند .
وپیام من به شما مادران این است ، مبادا از رفتن فرزندان
تان به جبهه های نبرد جلوگیری کنید که فردا در محضر خدا نمی توانید جواب زینب را
بدهید که تحمل72 شهید کربلا را نمود .
اکنون با خانواده سخن باز می کنم .
نمی دانم از کجا بگویم ، با سوز دل با آه وناله از شما
خانواده ی عزیزم طلب عفو وبخشش می نمایم شما حق بزرگی بر گردن این حقیر دارید زیرا
که در طول عمر کوتاه خود همواره شما را اذیت می کردم ، روزی نبود که از دست من
ناراحت نشوید . مادرجان وپدر عزیزم به یاد نمی آورم که روزی به حرف ونصایح شما گوش
داده باشم . به یاد نمی آورم که روزی را که خواهران وبرادرانم در خانه از دست من
راحت وآسوده باشند . مادرجان شیرت را حلالم کن ، مرا ببخش وخطاهای مرا نادیده بگیر
. پدر جان نمی توانم مهربانی ها ولطف ودلسوزی شما ومادرعزیزم را به زبان بیاورم، پدرجان
مرا ببخش واز تقصیرات من بگذر (خواهران عزیزم
اگر می خواهید مرا خشنود سازید در حفظ حجاب خود دقت کنید که به قول یک شهید
حجاب شما کوبنده تر از خون سرخ ماست ) برادران مهربانم امیدوارم که مرا ببخشید که
حق برادر بزرگتر را نسبت به شما ادای نکردم واگر می خواهید راه برادراتان را ادامه
دهید از درستان غافل نشوید که این خواسته ی دشمنان اسلام است که از درس عقب بمانید وتنها نصیحت من به شما
این است که درس را تا آخر ادمه دهید وبلاها شداید
شما را دل سرد ونا امید نگرداند ). از خدا می خواهم که توفیق ادامه دادن
راه شهدای اسلام را به شما عطا فرماید .پدر ومادر عزیزم می دانم دوست داشتید که
عروسی کنم واین آرزوی شما بود که شاهد عروسی فرزندتان باشید (ولی این موضوع را با
صراحت تمام می گویم که عروسی من شهادت است وصفیر گلوله های دشمن در بین خون سرخ
وتازه عقدم را می خواند وبارش تیر وترکش نقل بر سرم می پاشد وسنگر حجله ی من است
که در آن عروس شهادت را به آغوش می کشم ).
پدرجان ومادرمهربانم : ممکن است جنازه ی من به دست شما نرسد
پس تارحت نباشید وهمانند مادر وهب که سر پسرش را تحویل نگرفت وگفت چیزی را که در
راه خدا داده ام پس نمی گیرم منتظر جنازه ی من نباشید . واگر مفقودالاثر شدم هیچ
گونه ناراحتی نداشته باشید پدر و مادر عزیزم وقتی که با رفتن من به جبهه رضایت
دادید و حتی با دست خودتان مرا تا ناحیه بسیج بردید در حقیقت رضایت خود را برای
شهادتم اعلام کردید همانطور که با رها و بارها این را گفته اید شما را به داشتن
چنین روحیه ای تحسین می کنم به داشتن چنین پدر و مادری افتخار می کنم . دوست ندارم
کسی برای من گریه کند مادر جان تنها خواهشی که از تو دارم این است که برای من زیاد
گریه نکنی نمی گویم گریه نکنید گریه خوب
است ولی جلوی چشم دشمنان گریه و زاری نکنید . باز هم می گویم برای من بیش از حد
گریه نکنید کسی که می خواهد گریه کند برای مظلومیت حسین بن علی (ع) که واقعا
مظلومانه شهید شده گریه کند مگر خون من رنگین تر از خون پاک و مطهر ابا عبدالله
است کسی که می خواهد گریه کند برای پهلوی شکسته مادرم فاطمه زهرا( س) و برا ی علی
اصغر و شهیدان کربلا ؟ یاران و یاوران
حسین (ع) وبرای تنها ماندن حسین (ع) گریه کند . ای مردم مبادا مانند اهل کوفه
حسین زمان امام عزیز را تنها بگذارید که واقعاً درزیانید . وصیت دیگری ندارم فقط از
پدر ومادر وبرادران وخواهرانم وتمام
افراد فامیل ودوستان وآشنایانم حلالیت می طلبم واستدعا دارم
که مرا ببخشید که خدا از حق الناس
نمی گذرد .
برادران پایگاه وهمسنگرانم در مسجد از شما می خواهم که
شبهای جمعه بر سر مزارم بیاید و برایم طلب آمرزش کنید که خدا دعای مؤمنان را اجابت
می کند سلام مرا به امام عزیزم برسانید.
اسمم را برسر قبرم ننویسید وبه جای آن بنویسید پرکاهی تقدیم
به راه الله .
والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته
امانت خداسید یوسف
تقی حسینی فرزند یعقوب 4/10/65-8252/65/1/ش
