احمد
آل سیدان فرزند جواد در تاریخ 4 فروردین 1333 در شهر مشهد در خانواده ای
مذهبی دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی خود را از سنّ شش سالگی در یکی
از دبستان های پایین خیابان شهر مشهد آغاز و همان جا به پایان رسانید و بعد
از اتمام دوران راهنمایی به دلیل مساعد نبودن وضع مادی خانواده، ناچار شد
برای ادامه ی تحصیل در دوران دبیرستان کار کند و به همین دلیل روزها درس می
خواند و شب ها کار می کرد و در ایام تابستان نیز مشغول کار بود. وی مدرک
دیپلم خود را در رشته ی ریاضی دریافت کرد. او در مراحل مختلف تحصیل فردی
موفق بود.
بعد از اتمام دبیرستان دو سال دوران سربازی خود را به عنوان گروهبان یک در
شهرهای تهران و اصفهان به پایان رسانید. بعد از مراجعت به شهر مشهد مدتی به
شهر تهران رفت و در یکی از شرکت های خصوصی احداث راه و پل به عنوان نقشه
کش مشغول به کار شد. وی با مطالعه ی کتاب های سیاسی و مذهبی و برخورد با
افراد آگاه، به وضع موجود آن زمان بیشتر آشنا شد و در مجالس سخنرانی که
پنهانی برگزار می شد، شرکت می کرد. هم چنین وی به پخش کتاب های امام خمینی
(ره) و شهید مطهری (ره) در میان دوستان می پرداخت و در راهپیمایی ها شرکت
می کرد. وی گاهی با دوستان خود به کوه می رفت و در آن جا با آن ها به طرح
مسایل سیاسی می پرداخت.
مبارزه ی خود را ابتدا از شرکتی که در آن مشغول کار بود، آغاز کرد. پس از
مدتی از آن شرکت استعفا داد و در یک شرکت دیگر به عنوان تکنسین مشغول به
کار شد. وی به مبارزات خود بر ضد رژیم ادامه می داد. منزل وی نزدیک نیروی
هوایی قرار داشت؛ در هنگام اعتصاب اعضای نیروی هوایی از این اعتصاب آگاه شد
و همراه دوستان به یاری برادران نیروی هوایی رفت. بعد از آزاد شدن پادگان
نیروی هوایی، به همراه سایر برادران به پادگان های دیگر از جمله پادگان
عشرت آباد رفتند و آن جا را نیز آزاد کردند. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی
نیز به سخنرانی هایی که اکثراً در دانشگاه برگزار می شد، می رفت. پس از
انقلاب با بسته شدن شرکت های خصوصی، شرکتِ محل کار وی نیز بسته شد. وی در
سال 1356 در سنّ بیست و چهار سالگی ازدواج کرد و بعد از به دنیا آمدن اولین
فرزندش در سال 1358 به شهر مشهد آمد. در این شهر به اداره ی راه و ترابری
رفت و به مدت یک سال برای راهسازی به روستاهای طبس اعزام شد. وی در این مدت
با محرومیت های روستاییان آشنا شد و در صدد برآمد که دِین خود را نسبت به
آنان ادا کند؛ به همین دلیل با وجود حقوق و درآمدِ خوب، از اداره ی راه و
ترابری استعفا داد و در جهادسازندگی به هیأت واگذاری زمین پیوست. وی در این
هیأت تنها برای رضای خدا کار می کرد.
بعد از شروع جنگ تحمیلی او در سال 1361 خود را برای رفتن به جبهه آماده کرد
ولی با رفتن وی مخالفت شد؛ چرا که بازده کاری وی در محل کار خود بهتر بود.
او در نهایت در اولین اعزام به عنوان نیروی مردمی در تاریخ 1 شهریور 1360
در منطقه ی جنوب به مدت شش ماه به نبرد با دشمن پرداخت و در اعزام دوم از
طریق ستاد پشتیبانی جهادسازندگی در تاریخ 15 اردیبهشت 1361 راهی جبهه (
منطقه ی جنوب کوشک ) گردید. وی در تاریخ 4 خرداد 1361 در سنّ 28 سالگی در
منطقه ی کوشک در عملیات بیت المقدس ( فتح خرمشهر ) مفقودالاثر شد.
از وی دو فرزند به یادگار مانده است.
بسم الله الرحمن الرحیم؛ الحمدلله رب العالمین.
با درود و سلام به محمد ابن عبدالله رسول خدا، این آخرین حلقه ی زنجیر رسالت و این عصاره خلقت.
سلام و درود بر نایب مهدی (عج) امام خمینی این اسطوره ی مقاومت و متزلزل
کننده ی پایه های استکبار جهانی و آماده کننده ی ارض برای ظهور حجت خدا و
سلام و درود بر شهیدان، این رهروان راه امامانِ بر حق و سلام و درود بر امت
اسلامی ایران، این امتی که خداوند بر آن ها منت نهاده و آن ها را الگویی
برای دگرگونی تمامی ملت های کُره ارض قرار داده است.
نظر به این که خوب است قبل از رفتن به جبهه چند جمله ای به عنوان وصیت نامه
نوشته شود، چند جمله ای در این رابطه به عنوان پیام – اگرچه کوچک تر از آن
هستم که پیامی برای این امت شهیدپرور داشته باشم – از خود باقی می گذارم و
از خداوند منّان مسألت دارم من را در جهتی قرار دهد که فقط رضای او کسب
شود.
1- با قرآن با توجه به تفاسیری که از ائمه اطهار (ع) رسیده بیشتر آشتی
کنید، چون خداوند سعادت دنیوی و اخروی را فقط با اجرای قوانین این کتاب
آسمانی نصیب بندگان متقی می کند.
2- امام امت را در هیچ لحظه ای تنها نگذارید و فرامینش را مو به مو اجرا
کنید، چون تنها با تبعیت از دستورات این نایب بر حق مهدی (عج) است که منت
خداوند بر امت باقی خواهد ماند.
3- پشتیبان روحانیتِ متعهّد و مسئول باشید تا خط ولایت فقیه که دنباله راه انبیاست، ادامه داشته باشد.
4- به جز تکیه بر خداوند به هیچ چیز اتکا نکنید و برای انجام هر کار آن قدر دور را بنگرید که ظهورِ عملِ خود را در آخرت ببینید.
5- بدانید که دنیا مکان آزمایش است و عمر انسان در این دنیا مقطع کوچکی است
از زندگی جاویدان و آینده ی انسان بستگی به عمل او در این دنیا دارد. پس
بکوشید از لحظه لحظه ی عمر خود حداکثر استفاده را برای کسب رضای خداوند
بنمایید.
در پایان به امید حاکمیت حکومت الله بر کُره ارض از تمامی امت شهیدپرور به
خصوص از خانواده ی خودم طلب بخشش می کنم و همه ی شما را به خدا می سپارم.
احمد آل سیدان
