نامش
اسدالله بود. متولد سال 1343 و از اهالی شهرستان نوشهر؛ روزهای کودکی و
نوجوانی را که پشت سر گذاشت به استخدام ارتش درآمد و در لشکر 30 پیاده
گرگان به خدمت پرداخت. او در زمان جنگ تحمیلی با درجه سرتیپ عازم خطوط مقدم
رزم شد.
متاجی سرانجام بعد از نبردی مردانه در روز بیست و چهارم اردیبهشت ماه سال 1365 در منطقه شرهانی به شهادت رسید
***
شهیددوره مقدماتی را در رسته پیاده شیراز سپری کردند و به
همراه تیپ 2 لشکر باختران عازم جبهه شدند.پس از مدتی به لشکر زرهی 81
کرمانشاه در سمت فرماندهی گروهان انتقال یافتند.در همان اوایل جنگ از ناحیه
شکم مورد اصابت ترکش خمپاره قرار گرفتند هنوز کامل بهبود نیافته بودند که
دوباره به منطقه برگشتند و با اصابت تیر در خط پدافندی به شهادت رسیدند.
(محمد جواد متاجی)
سرباز بودن برای اسلام، نهایت افتخار است، آیا در چنین حالتی رواست که با وجود «شهادت» عافیت طلبی پیشه کنیم، هرگز
... «شهادت» نهایت افتخار ماست، خون شهید یعنی سند استقامت در قبال
کجروی ها و ظلم و ستم ها، یعنی عشق به الله، ما نهایت هدف از زندگانی را
رستگاری می دانیم پس راهی بهتر از این و سریع تر از این.
